Rosnąca lawinowo popularność treści wideo w mediach społecznościowych oraz coraz częściej spotykana w wielu zawodach praca zdalna to dwa trendy z ostatnich lat, które powodują, że dla wielu z nas znajdujący się w domowym zaciszu pokój czy pracownia stają się też studiem nagraniowym lub transmisyjnym. Oto na co zwracać uwagę przy jego urządzaniu i wyposażaniu.
Zdalna nauka, udział w firmowym spotkaniu czy pierwsze nieśmiałe próby streamowania gier to tylko jedne z nielicznych sytuacji, kiedy przychodzi nam uruchomić kamerę i przed nią występować. W tego rodzaju sytuacjach podobnie jak przy innych interakcjach społecznych najczęściej zależy nam na tym, by dobrze wypaść. A w przypadku nagrywania czy transmitowania samych siebie wpływ na to jak wypadniemy, poza nami samymi, ma też sprzęt, którego użyjemy i jego aranżacja.
Kamerki w laptopach i smartfonach
Oczywiście najprostszym rozwiązaniem jest sięgnięcie po kamerkę, którą dysponuje obecnie w zasadzie każdy laptop czy smartfon. Urządzenia te jednak mają swoje wady, o których zapewne przekonał się każdy, kto z nich korzystał.
Pierwszą z nich jest mocno ograniczona kontrola nad jasnością czy kolorystyką obrazu, przez co jasność naszej twarzy może na przykład zależeć od tego, czy tło za nami jest jasne, czy ciemne. Jego kolor może z kolei zmienić kolor naszej skóry na nienaturalnie zielonkawy czy siny. Stosowane w takich kamerach niewielkie matryce kiepsko radzą też sobie w słabszym oświetleniu (obraz albo jest zaszumiony, albo nienaturalnie odszumiony i przypomina pozbawioną szczegółów papkę) oraz nie oferują żadnej sprzętowej możliwości rozmycia tła. Rozmyć czy podmienić tło potrafi teoretycznie niemal każdy program do telekonferencji lub streamingu, ale efekty uzyskane w ten sposób są dalekie od zadowalających – często osoba występująca na filmie ma wokół siebie obwódkę z ostrzejszego tła albo algorytm rozmywa jej np. część włosów czy rękę.
Aparat jako kamera sieciowa
Rozwiązaniem tego problemu jest sięgnięcie po bardziej zaawansowany sprzęt – aparat fotograficzny lub kamerę. Nie musi to nawet być urządzenie z wymienną optyką, czasem wystarczy odpowiednio zaawansowany aparat kompaktowy. Stosowane w tego rodzaju sprzęcie sensory pozwalają, w połączeniu z odpowiednim obiektywem, na naturalne rozmycie tła za bohaterem filmu czy uczestnikiem telekonferencji, a dzięki znacznie większej światłoczułości poradzą sobie, nawet gdy jedynym źródłem światła w pomieszczeniu jest ekran komputera, przy którym nagrywamy lub pracujemy.
W ostatnich latach większość producentów aparatów fotograficznych udostępniła własne darmowe oprogramowanie pozwalające na wykorzystywanie tych urządzeń w charakterze kamer sieciowych. Nie zawsze jednak jest ono niezbędne – wiele nowszych aparatów spełnia standard USB Video Class (UVC), co oznacza, że są przez komputer rozpoznawane jak zwykła kamera sieciowa na USB i żadnego dodatkowego oprogramowania czy sterowników nie trzeba już instalować. Do grupy tej należą na przykład aparaty Sony z przeznaczonej dla vlogerów linii ZV.
Sony ZV-E10
Aparat do vlogowania posiadający funkcję kamery sieciowej — tu w zestawie z niewielkim statywem, który świetnie sprawdzi się na biurku
Pasujący do powyższego aparatu obiektyw, który łączy w sobie szeroki kąt widzenia z dużą jasnością, co pomaga rozmyć tło i zapewnić dobrą jakość obrazu podczas pracy w słabym świetle.
Przy wyborze aparatu, warto również rozeznać się, czy może on być zasilany przez złącze USB lub w inny sposób. Jeśli planujemy dłuższe nagrania, warto znaleźć odpowiednie rozwiązanie, które uniezależni nas od mającego często sporą, ale jednak skończoną pojemność akumulatora aparatu. Rozwiązaniom związanym z zasilaniem poświęciliśmy już osobny materiał na blogu, zainteresowane tematem osoby odsyłamy zatem do jego lektury:
Równie ważny jak obraz jest dobrej jakości dźwięk. Wbudowany mikrofon w telefonie czy laptopie przypomina pod tym względem jego kamerkę – jest w stanie coś tam zarejestrować, ale jakościowo zazwyczaj nie będzie to powalające. Generalna zasada w przypadku dźwięku jest prosta – im bliżej mikrofon naszych ust, tym lepiej będzie słychać nas, a mniej będzie słychać dźwięki otoczenia. Każdy, kto próbował brać udział w telekonferencji w dniu, kiedy akurat za oknem trwało koszenie trawników, wie, jak istotny jest ten element.
Kuchnia zmieniona w studio do streamingu.
Jeśli charakter naszego wystąpienia przed kamerą na to pozwala, najwygodniejszym rozwiązaniem zazwyczaj jest mikrofon stojący na biurku lub zamocowany na ruchomym ramieniu. Jeśli natomiast wolimy bardziej dyskretne rozwiązanie, to równie dobrze sprawdzi się stosowany powszechnie przy nagrywaniu wywiadów mikrofon krawatowy przypięty do ubrania. Możemy również sięgnąć po mikrofon zintegrowany ze słuchawkami.
Mikrofon nie jest jednak jedynym elementem całej układanki. Duży wpływ na ilość szumu w dźwięku, poza naszym otoczeniem i samym mikrofonem, może mieć też wbudowana karta dźwiękowa w telefonie czy komputerze. Do większości zastosowań powinna ona wystarczyć (zwłaszcza że programy do telekonferencji czy streamingu coraz częściej posiadają filtry do odszumiania), ale jeśli zależy nam na topowej jakości lub treści, które przesyłamy, zawierają elementy muzyki, warto rozważyć dokupienie także zewnętrznej karty dźwiękowej na USB lub zaopatrzenie się w mikrofon, który podłącza się do komputera przez USB, a nie przez złącze mini jack (taki mikrofon ma niejako wbudowaną kartę dźwiękową).
Maono AU-UL20
Mikrofon krawatowy z własną kartą dźwiękową na USB, która powinna zagwarantować lepszą jakość rejestrowanego audio.
Jak już wspomnieliśmy, dobrze dobrany aparat lub obiektyw potrafi dość skutecznie rozmyć tło za plecami osoby występującej przed kamerą. Czasem jednak możemy chcieć pozbyć się go zupełnie lub wymienić na jakieś inne. Można to, podobnie jak w przypadku rozmycia, zrealizować z użyciem programu do transmisji czy telekonferencji, jednak uzyskane efekty, podobnie jak w przypadku programowego rozmycia, będą dalekie od idealnych.
Jeśli z jakiegoś powodu chcemy, by tłem za nami nie był nasz pokój i chcemy to zrobić dobrze, to najprostszym i całkiem tanim rozwiązaniem jest tło fotograficzne. Do zastosowań, o których tu rozmawiamy, nie musi ono być duże. W połączeniu z dwoma niewielkimi statywami jest to łatwy do szybkiego rozłożenia i schowania zestaw, który zapewni też dobrą jakość finalnego efektu. Bardziej zaawansowani użytkownicy mogą też rozważyć zakup tła zielonego (tzw. green screen), które z użyciem oprogramowania można podmienić na dowolne inne i uzyskać znacznie lepsze efekty, niż gdy zza osoby występującej przed kamerą próbuje się usunąć np. zagracony pokój. Analogiczne rozwiązania są zresztą stosowane w profesjonalnej produkcji filmowej.
Czasem proste tło to lepsze rozwiązanie niż skomplikowana aranżacja drugiego planu. Przy nagrywaniu kadr oczywiście będzie ciaśniejszy. Na zdjęciu widać też mikrofon krawatowy.
GlareOne Canvas
Przykładowe tło materiałowe, którego rozmiar wystarczy z dużym zapasem do nagrywania się w domu
Ostatnim, równie ważnym jak pozostałe, elementem do omówienia, jest oświetlenie naszego stanowiska do nagrywania czy transmisji. Jest to jednak zagadnienie na tyle obszerne, że zdecydowaliśmy się mu poświęcić osobny artykuł, do którego lektury serdecznie zapraszamy.
Przykład oświetlenia, który omówimy w drugiej części tego tekstu.
Na co dzień redaktor w portalu Optyczne.pl, gdzie regularnie testuje najnowszy sprzęt filmowy. Oprócz tego zawodowo filmuje i prowadzi szkolenia z filmowania, a po godzinach zajmuje się fotografią i kinem niezależnym. Absolwent Montażu Filmowego na PWSFTviT oraz Inżynierii Dźwięku i Obrazu na Politechnice Gdańskiej.
